برکه کریکی بستک
ایران را کشوری چهار فصل می دانند، بدین معنی که در یک زمان می توانید چهار فصل را در این کشور تجربه کنید. در فصل زمستان که در بسیاری از بخش های کشور سرما وجود دارد، در جنوب می توانید از هوایی معتدل و مناسب بهره مند شوید. به همین خاطر است که در کلیه فصول سال در ایران ناحیه ای وجود دارد که می توانید به آن سفر کنید. بسیاری از افراد هستند که به عشق دیدار از جنوب ایران راهی کشور می شوند. جنوب ایران علاوه بر طبیعت متفاوتی که دارد، از آثار تاریخی زیادی برخوردار است. بنابراین اگر زمانی تصمیم گرفتید به این منطقه سفر کنید بهتر است حتما در فصل زمستان این کار را انجام دهید. یکی از شهرستان های جنوب به خاطر قدمتی که دارد مملو از آثار تاریخی مختلف و مربوط به زمان متفاوتی است، شهرستان بستک محسوب می شود. این شهرستان در استان هرمزگان قرار دارد و از آب و هوایی گرم و خشک در تابستان و معتدل در زمستان برخوردار است. میانگین درجه حرارت در طول دوره آماری ۵/۴۹ درجه سانتیگراد و حداقل مطلق آن صفر درجه سانتیگراد است. یکی از آثار تاریخی این شهر که بهتر است در صورت سفر به آن از دیدن کنید برکه کریکی بستک است.
همه چیز درباره برکه کریکی بستک
یکی از مسائلی که همیشه در بخش های بسیاری از ایران مورد توجه و از اهمیت زیادی برخوردار بود آب به شمار می آید. این مایه حیات، که از اصلی ترین عواملی است که باعث استقرار افراد در ناحیه ای می شد، در بیشتر بخش های ایران کمیاب است. همین مسئله باعث شد که ایرانیان گذشته تصمیم به حل این مشکل بگیرند که با کمک آب انبار ها این نیاز را برطرف کردند. آب انبار نوعی مخزن آب سرپوشیده و آب بندی شده است و غالبا در پائین تر از سطح زمین به منظور ذخیره آب آشامیدنی برای ایام کم آبی، پایداری در برابر دشمن در هنگام محاصره و گاه استفاده از آب خنک در تابستان ساخته می شد. این سازه ها در جنوب کشور با نام برکه شهرت دارند و در بسیاری از بخش های آن می توانید این برکه ها را ببنید. برکه کریکی بستک یکی از انواع برکه هایی است که در شهرستان بستک استان هرمزگان قرار دارد. این برکه در بخش کریکی واقع شده و از دوران قاجار در این منطقه باقی مانده است. گفته می شود که این برکه توسط یکی از بزرگان منطقه به نام محمدرضا خان بنی عباسی (سطوت الممالک) ساخته شده است. نکته ای که در مورد آب انبار های جنوب کشور قابل ذکر است این است که، تأمین آب آنها از طریق بارش های باران بود، در صورتی که آب انبار های دیگر مناطق به وسیله قنات یا رودخانه ای فصلی آبشان تهیه می شد. دومین فرق آنها این است که در آب انبار های جنوب پله و شیر آب به شكل آب انبار های دیگر مرسوم نبود، که دلیل آن برای جلوگیری از اتلاف آب بود. اگر مایلید در مورد این اثر تاریخی بیشتر بدانید این بخش از مجله مستر بلیط را از دست ندهید.
Comments
Post a Comment